سیب سرخی رابه من بخشیدورفت ساقه ی سبز،دلم راچیدورفت. عاشقی های مراباورنکرد، عاقبت برعشق من خندیدورفت. اشک درچشمان سردم حلقه زد،بی مروت گریه ام رادیدورفت.

روزی سپری شدبه امیدی که شب آید،شب آمدودیدم به دلم تاب وتب آمد،ای دوست دعاکن من بیچاره مبادا،درحسرت دیدارتو جانم به لب آید.

**قسمت این بودکه هم خانه ی توفان باشم** **درتوبگریزم وازخویش گریزان باشم** **قسمت این بودکه توپرده نشین باشی ومن** **چون سرزلف زلال توپریشان باشم** **بوزدزمزمه ی زلف سیاهت درشهر** **من ولی خانه نشین باشم وپنهان باشم** **تونفسهای غزل خیزشقایق باشی** **من ولی خوارترین خاربیابان باشم** **قسمت این بودکه من ابرشوم گریه کنم**قسمت این بودکه بایادتوباران باشم**
ادامه مطلب